Duifje Swart-van der Woude

Janet Vlug

Duifje komt uit een gezin van zeven kinderen. Haar ouders Marcus van der Woude en Esther van der Woude – Bolle zijn beide Amsterdammers. Niemand van het gezin zal de oorlog overleven. De ouders van der Woude worden op 5 oktober 1942 in Auschwitz vergast.

Duifje trouwt op 29 oktober 1930 met Salomon Swart, ze is dan 25 jaar. Twee jaar later krijgen zij hun eerste zoon; genaamd Isaäc (vernoemd naar de vader van haar echtgenoot), en daarna nog twee dochters; Esther (vernoemd naar haar eigen moeder) in 1938 en Elisabeth (vernoemd naar de moeder van haar echtgenoot) in 1940. Duifje en haar kinderen Isaäc, Esther en Elizabeth worden alle vier vergast in Sobibór.

Sobibór was een een vernietigingskamp in het oosten van Polen. De treintransporten naar Sobibór vertrokken tussen 3 maart en 20 juli 1943 wekelijks op dinsdag vanuit Kamp Westerbork. Het treintransport van circa 3017 vervolgden van Westerbork naar Sobibor was op 8 juni 1943. Dit transport werd het Kindertransport genoemd, met bijna 1300 kinderen en hun ouders. Allen worden direct bij aankomst, na het ontdoen van kleding en het afscheren van haren vergast. Hun vader Salomon is op 9 april al vergast in hetzelfde vernietigingskamp.

Het treintransport van Nederland naar Oost Polen duurde ongeveer drie dagen. Het zijn bekende beelden van goederenwagons die afgeladen zijn met mensen. De trein stopt nergens. Ik kan me voorstellen dat naast de overweldigende angst (van de ouders?), ook honger, dorst en slechte hygiëne de rit ondragelijk maakte. Hoe moet dat zijn om met al die kinderen opgepropt te zitten in zo’n wagon.... Werd er veel gehuild? Of hielden mensen de moed er nog in door iets te zingen?

Ik herdenk Duifje Swart - van der Woude en haar gezin.

Bronnen

https://archief.amsterdam/indexen/deeds/98533450-6b8c-56a3-e053-b784100ade19

https://www.wiewaswie.nl/nl/bronnen/LINKS

https://www.oorlogsbronnen.nl/tijdlijn/Duifje-Swart-van-der-Woude/01/88505

https://nl.wikipedia.org/wiki/Sobib%C3%B3r_(vernietigingskamp)