Edith Helena Bartels

Zusters van Liefde - Tilburg

Edith woonde als enig kind samen met haar vader en haar moeder aan de Lange Nieuwstraat nr. 162 in Tilburg. Haar ouders waren in 1937 van Amsterdam naar Tilburg verhuisd. Edith is in Tilburg geboren op 30 juli 1940. In 1942 dook het gezin onder; de ouders op een andere plaats dan Edith. Helaas werd Edith verraden en eindigde haar jonge leventje op 6 oktober 1944 in Auschwitz. Vier jaar was ze.

Haar ouders hebben de oorlog overleefd.

Tot 2006 was Edith ‘onbekend kind nummer 54’ en officieel nog steeds vermist. Een enorme zoektocht van haar na de oorlog geboren zus Claire, broer Bernard en van diverse Tilburgers die met het lot van kleine Edith begaan waren, heeft ertoe geleid dat het jonge leven van Edith in kaart is gebracht en ‘onbekend kind nummer 54’ een naam en een gezicht kreeg.

Het voelt voor mij niet goed om het verhaal van Edith dat anderen geschreven hebben, hier te herhalen. Ik verwijs u naar www.geheugenvantilburg.nl. Lees dáár het verhaal van Edith, het is zeer aangrijpend. Zo kunt u daar lezen dat haar ouders na de oorlog terugkwamen in Tilburg en ontdekten dat in hun huis NSB’ers woonden. Dat ze in het huis ernaast gingen wonen ‘zodat Edith hen nog kon vinden als ze terug zou komen’…Dat haar vader na de oorlog brieven schreef naar álle weeshuizen in Duitsland, ‘je kon nooit weten’…Dat haar moeder de verrader van Edith had opgespoord en thuis onverwachts had bezocht en een huisvader aantrof met vrouw en kinderen; geen schurk, geen onmens, zoals zij wellicht had verwacht. Dat Claire haar zus Edith uiteindelijk terugvindt in de archieven van het Rode Kruis waaruit blijkt dat ze in Kamp Westerbork haar oom en tante terugvond en dat ze samen met hen op transport is gesteld naar Theresienstadt. Dat uit het Holocaust Archief in Bad Arolsen in Duitsland blijkt dat Edith met een groot transport op 4 oktober van Theresienstadt naar Auschwitz is gebracht en daar nog dezelfde dag is vermoord.

In 2011 is door Bewonersstichting Theresia in Tilburg in aanwezigheid van haar nabestaanden een struikelsteen gelegd voor Edith Bartels. Om haar en wat haar is aangedaan nooit te vergeten.