Sara Tasch
Geboren:
Amsterdam,
Vermoord:
Auschwitz,
Bereikte de leeftijd van
9 jaar
Wagenaarstraat 20 huis, Amsterdam
Sara Tasch is geboren als jongste dochter van Jacob Tasch en Clara Tasch Schrijver. Zij werd geboren op 27 april 1933 en vermoord in Auschwitz op 19 augustus 1942.
Sara was nog net geen tiener van negen jaar oud. Nog zo ontzettend jong. Zij heeft geen enkele kans gehad om vol in het leven te kunnen staan. Zo ontzettend wreed wat haar is overkomen. Hoe kan men een jong kind van negen jaar oud om het leven brengen?
Op dezelfde dag 19 augustus 1942 zijn samen met Sara ook haar moeder Clara 32 jaar oud, haar zusje Roza van een jaar oud, Rebecca van drie jaar en haar broertje Joseph van acht jaar oud vermoord. Een verschrikkelijk beeld van haar moeder Clara met wellicht kleine Roza in haar armen, peuter Rebecca aan de hand en dan broertje Joseph en zusje Sara elkaar vasthoudend terwijl ze van hun jonge levens worden beroofd, houdt me bezig. Zo gruwelijk, zo ontzettend wreed. En waarom......alleen omdat ze van joodse afkomst waren.
Haar vader Jacob was een marktkoopman op de Dappermarkt. Er bestaat een ventersvergunning van hem wat uitgegeven is door de dienst Marktwezen in 1936. Vader Jacob is op 30 september 1942 op 36 jarige leeftijd in Auschwitz vermoord. De familie Tasch woonde op de Wagenaarstr no 20 op de begane grond. Op de etage boven hen woonden haar opa Hartog en haar oma Sara. Daar woonden ook haar oom Izak, oom Abraham en tante Leentje, die respectievelijk 27, 23, en 18 jaar oud zijn geworden.
Sara heeft nooit de lagere school mogen afmaken, kon net lekker lezen en met vriendinnetjes spelen. Ze heeft nooit de middelbare school kunnen volgen, geen beroep kunnen kiezen en geen liefdes kunnen beleven of moeder worden. Dat is haar allemaal op wrede wijze ontnomen...
Ik herdenk Sara Tasch, omdat zij in de straat achter mij woonde en ik mij als gepensioneerd leerkracht het lot van dit kind aantrek. Een kind wat zich niet ten volle heeft mogen ontwikkelen en nog haar hele jonge leven voor zich had. Een jong leven waaraan een bruut einde is gekomen. Daarom heb ik voor haar een naambordje gemaakt en samen met de naambordjes van haar 2 zusjes Rebecca en Roza en haar tante Leentje liggen ze al een aantal dagen bij mij op tafel en denk ik voortdurend aan hen.