Johan Hartog

inge schouten

Overlijdensdatum: 31-12-1944 (5 dagen na zijn vijfde verjaardag vermoord)

Johan is de zoon van vader Bernard Hartog en moeder Esther van Bueren. Ze wonen in Stratum in een prachtig huis aan de Boerhavenlaan nummer 50 te Eindhoven. Op de stoep bij hun voortuin liggen echter maar twee struikelsteentjes: een van Johan en een van vader Bernard. Moeder wordt uit het concentratiekamp bevrijd maar overlijdt binnen een week na terugkomst in Nederland in het Binnenziekenhuis in Eindhoven. Vandaar dat er voor haar geen struikelsteen ligt omdat ze niet in Auschwitz gestorven is.

Dt joodse jongetje van nog geen 5 jaar oud is met zijn ouders gedeporteerd naar concentratiekamp Auschwitz  en dat heeft me enorm aangegrepen omdat ik zelf ook oma ben van een jongetje van die leeftijd. Zo onschuldig en nog zo afhankelijk. Het stond nog helemaal open wat de wereld hem brengen zou.

Ik zie het zo voor me: een jongetje die blij is met zijn juf op school en in zijn eerste kleuterjaar plezier heeft met zijn nieuwe werkjes. Hij voetbalt en speelt met andere jongetjes en meisjes op het speelplein. Hij is blij met zijn ouders die alles voor hem zijn. Niks anders dan alle andere kinderen maar alleen omdat hij Joods is wordt hij op vierjarige leeftijd met zijn ouders meegenomen door de Duitsers.

Machteloos en een niet te vatten onrecht! Dit alles tesamen met zijn Joodse ouders. Dit mag NOOIT meer gebeuren! We moeten ze blijven herdenken voor altijd. De struikelsteentjes helpen hierbij maar Heleen* en ik zouden graag een steentje voor moeder Esther erbij willen hebben. Een familie hoort samen, samen een! Ze zijn immers als een familie weggevoerd naar Auschwitz. We hebben de lijn van verbondenheid op de namenplankjes gezet. Voor altijd SAMEN! We hebben bij hun huis stilgestaan en hen in stilte herdacht. In de Boerhavenlaan heeft een Joods gezin gewoond waar we nooit omheen kunnen. De herinnering blijft!

*Heleen Regenspurg herdenkt vader en moeder. 

Bronnen: Stolpersteine App en www.oorlogslevens.nl