Salomon Maurits Moerel

Nel Marquet

De in Breda geboren Salomon Maurits Moerel studeert geneeskunde in Utrecht en woont en werkt als huisarts in de Tuinstraat 85 in Tilburg. Op 19 mei 1908 trouwt hij in Den Bosch met Adèle Dina Wolff (1886). Het echtpaar heeft drie kinderen: Caroline (1909), Maurits (1914) en Henri (1920). Op 19 oktober 1939 overlijdt Adèle op 53-jarige leeftijd. Op 29 augustus 1942 trouwt Salomon met zijn huishoudster Clara Visser, die zelf ook weduwe was.

Als gevolg van de maatregelen tegen Joden moet Salomon Moerel in mei 1941 stoppen met zijn praktijk. Moerel was de enige Joodse arts in Tilburg. Hij is penningmeester van de Nederlands-Israëlische Gemeente Tilburg en lid van de medische- en schooldienst van de Joodsche Raad, waardoor zijn gezin ‘gesperrt’ (voorlopig vrijgesteld van deportatie) is. Toen ook de laatste Tilburgse Joden in 1943 naar Kamp Westerbork en Kamp Vught gedeporteerd werden, duikt hij samen met zijn vrouw onder.

Eerst bij de familie Van Vugt in de Celebesstraat. Van Vugt krijgt dan via de GGD zogenaamd een extra dieet voorgeschreven zodat er meer bonnen worden gekregen voor de onderduikers. Van Vugt had contact met verzetsman Jef van Bebber. Bij een inval bij Van Bebber zijn gegevens gevonden over het onderduikadres van het echtpaar Moerel. Salomon en zijn vrouw worden gearresteerd op 12 augustus 1944, waarna zij via de kampen Vught en Westerbork naar Auschwitz zijn gedeporteerd. Op 6 september 1944 is Salomon Moerel daar omgekomen. Zijn zonen Maurits en Henri zaten op diverse plekken ondergedoken en overleefden de oorlog. Dochter Caroline is verschillende keren opgenomen geweest in het Apeldoornsche Bosch. Zij is samen met de patiënten reeds in januari 1943 rechtstreeks van Apeldoorn naar Auschwitz weggevoerd en daar bij aankomst vermoord.