Max Heijmans

N.G. Ketting

Max Heijmans was de man van mijn tante Anna (roepnaam Annie) Spanjaard.

Max is geboren in 1911 in Hilversum als zoon van de diamantslijper Salomon Heijmans en Petronella van Ments. Later wordt vader Salomon handelsreiziger. Het gezin verhuist achtereenvolgens van Amsterdam naar Den Haag, dan naar Rotterdam en vanaf 1925 naar Scheveningen waar ze tot hun onderduik blijven wonen.

Max werkte als journalist, archivaris en als stenotypist bij de Joodse Raad en had daarom een 'Sperre', dat een tijdelijke vrijstelling van deportatie betekent. Door op 24 juni 1942 met Annie Spanjaard te trouwen, hoopte hij dat ook Annie een "Sperre" zou krijgen.

De verslechterende omstandigheden waren echter reden voor het echtpaar om met Max zijn ouders en zijn zus Reine onder te duiken. Zij vonden op 1 oktober 1942 een gastvrij onderdak bij de familie Brugman te Oisterwijk.

Een jaar later, op 3 oktober 1943, werd de familie Heijmans alsnog opgepakt. Zij worden opgesloten in de Duitse politiegevangenis het Oranjehotel in Scheveningen. Vervolgens gaan ze naar Kamp Westerbork waar ze in barak 67, een strafbarak, worden ondergebracht. Op 19 oktober gaat de familie Heijmans op transport naar Auschwitz. Met uitzondering van Max worden de overige familieleden bij aankomst meteen vermoord. Max is waarschijnlijk ingezet voor dwangarbeid.

Toen Max op 31 maart 1944 in Auschwitz door uitputting om het leven kwam was ik 5 jaar oud, zodat ik aan hem geen herinneringen heb overgehouden. Bovendien werd na de oorlog in de familie nauwelijks over de verschrikkingen van de oorlog gesproken.

Toch heb ik van de familie van Max en van zijn schoonfamilie informatie over hun lot kunnen vinden. Deze zijn opgenomen in de toelichting bij mijn tante Anna Eleonora Fortunata Heijmans-Spanjaard (Nijmegen 1910 - Auschwitz 1943) zoals opgenomen in Namen en Nummers.

Bovendien heb ik een dossier over deze familiegeschiedenis samengesteld dat is opgenomen in het openbare archief van het Joods Museum in Amsterdam.