Hendrik Weist

Maud van BSO Mondomijn uit Helmond

Maud wilde graag een jong iemand herdenken. De jongste die nog over was uit de Helmondse slachtoffers, was Hendrik Weist, die slechts 24 jaar werd.
Hij woonde op woonwagenkamp de Scheidijk in Helmond toen hij tijdens de razzia van 16 mei 1944 werd opgepakt en naar Westerbork werd gedeporteerd. Enige tijd later werd hij vandaar op de trein naar Auschwitz gezet met alle andere opgepakte Sinti en Roma uit de Nederlandse woonwagenkampen. Daar werd hij geselecteerd om in een van de werkkampen te gaan werken. Waarschijnlijk is hij door het zware wek ergens in Duitsland omgekomen.

Maud besteedde heel veel aandacht aan het naambordje voor Hendrik Weist. Ze werkte als laatste door tot ze het helemaal goed vond. Ze wilde er graag knopen op plakken en vooral die ene gouden knoop. Daar moest ze iets op bedenken, want die had een oogje en bleef niet zomaar zitten.
Daardoor kreeg Hendrik een heel mooi naambordje en zal hij door Maud niet snel vergeten worden.