Hermine Snatager-Maijer
Geboren:
Müllheim,
Vermoord:
Sobibor,
Bereikte de leeftijd van
61 jaar
Sophia van Wurtemberglaan 39, Eindhoven
Hermine is de zus van Rosa Mendels-Mayer.
Ik woon in het Vonderkwartier in Eindhoven, waar Hermine de laatste jaren van haar leven bij Rosa woonde. In 2020 ontwierp ik een puzzeltocht door de wijk. Voor de Sophia van Wurtemberglaan bedacht ik de vraag: hoe heten de zussen voor wie hier struikelstenen liggen? Dus toen drie jaar later iemand bij mij met hun namen kwam aanzetten met de vraag om hen te herdenken, kon ik natuurlijk geen nee zeggen. Op mijn plankje voor Hermine heb ik alleen de naam Maijer geschilderd. Zo staat zij op de struikelsteen en op het Eindhovens namenmonument. Waarschijnlijk gebruikte zij ook alleen die naam, want feitelijk was zij minder dan drie maanden getrouwd.
Hermine werd, toen zij 29 jaar was, gekoppeld aan Samuel Snatager, een 30-jarige meelhandelaar uit Amsterdam. Daarom kwam zij eind januari 1911 met haar vader vanuit haar woonplaats Müllheim naar Eindhoven, waar haar zus Rosa woonde met man David Mendels en zoontje Isidore. Op 8 februari 1911 trouwde zij daar voor de wet en in de synagoge. Het echtpaar ging wonen in Amsterdam, maar binnen drie maanden was Hermine al weer terug in Eindhoven en in oktober 1911 werd de echtscheiding uitgesproken. Daarna keerde zij terug naar Müllheim. Snatager zou een paar jaar later trouwen met Geertruida Gans; beiden werden in Sobibor vermoord.
Hoe het Hermine in Müllheim verging, of zij een baan had, of zij er nog woonde toen tijdens de Rijkspogromnacht (de Kristalnacht) de synagoge daar verwoest werd, is niet bekend. We weten alleen dat zij in juli 1939 van Mannheim naar Eindhoven gevlucht is. Daar trok zij weer in bij Rosa, inmiddels weduwe, en Isidore, die toen aan het Lodewijk Napoleonplein woonden.
Hermine en Rosa gingen op 9 april 1943 samen naar Kamp Vught. Nog dezelfde dag werd Hermine naar Kamp Westerbork gedeporteerd. Vandaar werd zij helaas een week voor Rosa naar Sobibor gedeporteerd. Ik had de zussen gegund in die moeilijke tijden tot het laatst samen te zijn.