Eleazar Haagens

Theo van Lith

Eleazar Haagens, zijn roepnaam Eli, vertrok rond 1910 naar Rotterdam en trouwde op 15 december 1915 met Jansje Boekbinder. Eleazar was afdelingschef bij één van de vleesfabrieken. Samen met zijn vrouw Jansje verhuisde hij begin jaren 20 naar Oss en ze woonden in de oorlogsjaren op Floraliastraat nummer 3. Zij kregen in Rotterdam drie kinderen. Bron: Leijten, C. ( 2014, april) Stilstaan bij de struikelstenen in Oss.

Clara werd geboren op 16 september 1916 en trouwde met Nathan Andriesse. Zij gingen wonen aan de Nicolaas Beetslaan 1 in Eindhoven. Het echtpaar kreeg één kind met de naam Samuel (Miel). Nathan en Clara zijn beiden vermoord in Auschwitz op 31 januari 1944. Voor hun zoon Miel werd een onderduikadres gevonden en hij heeft zo de oorlogsjaren overleefd.

Salomon was kantoorbediende bij Organon en Marianne was telefoniste. Salomon is op 8 oktober 1919 geboren.
Hij trouwde op 10 oktober 1942 in Kamp Westerbork met buurmeisje Marianne Bertha Diependaal uit de Floraliastraat.
Bij het huwelijk waren de ouders van de bruid aanwezig. Enkele dagen na het huwelijk werd Marianne op transport gesteld naar Auschwitz, waar zij reeds op 15 oktober, vijf dagen na haar huwelijk vermoord werd.
Salomon overleed op 28 februari 1943 in Auschwitz. 

Hun dochter Jeanne was geboren op 16 juli 1921. Zij was hulp in de huishouding en ongehuwd. Haar laatste verblijfsadres was Dintelstraat 47eenhoog in Amsterdam. Jeanne is op 30 september 1942 in Auschwitz om het leven gebracht. 

Eleazar en Jansje zijn op 28 mei 1943 vermoord en hebben misschien geweten dat twee van hun kinderen al eerder om het leven waren gebracht.

Zij, die niet meer thuiskwamen                                 

Daarbuiten liggen struikelstenen
met de namen van diegenen,
die in 42-43 alles achterlaten
om de Floraliastraat voorgoed te verlaten.

Salomon, Jansje, Eleazar, Herman en Sybilla
Marianne, Joseph, Samuel, Henri, Paula
Opa’s, oma’s ouders, jongens, meisjes
stonden op bezetters lijstjes.

Zij gingen vaak ongewis, iets onbekends beleven.
Het werd een reis naar het einde van het leven.
Hierbinnen luisteren we telkenmale
naar de aangrijpende verhalen.

Open Joodse huizen van Verzet laat je weten,
dat we onze vroegere bewoners niet vergeten.

Gedicht struikelstenen:  (Oss, 4 mei 2019, Theo)