Martin Sealtiel

Maud Goedkoop

Martin was het enige kind van Esther en David Sealtiel. Esther naaide lampenkappen, die door David werden verkocht.

Toen Martin acht jaar oud was, werden hij en zijn ouders op 17 juli 1943 afgevoerd naar Kamp Westerbork. Ruim zes weken later werden ze naar Auschwitz afgevoerd. Daar kwamen ze op 3 september aan. Diezelfde dag zijn Martin en zijn moeder vergast. Vader David is negen maanden later in werkkamp Warschau aan een longontsteking overleden.

Mijn oma, opa, moeder, tante en oom woonden boven de familie Sealtiel, op tweehoog. Martin was het beste vriendje van mijn tante Agnes. Op Martin's eerste schooldag ging zij met hem mee, en ging naast hem zitten. Ze was verontwaardigd dat zij naar huis werd gestuurd.

Mijn tante kan zich de dag goed herinneren dat Martin werd afgevoerd. Het staat in haar geheugen gegrift: een klein jochie die gelaten meeliep naast zijn ouders. Mijn tante snapte niet wat er precies gebeurde; maar het heeft een enorme impact op haar gehad. Ze heeft nog decennia lang een hekel gehad aan "de moffen".

Moet je voorstellen dat het vriendje van je kind verdwijnt en wordt vermoord. Of nog vele malen erger: dat je eigen kind wordt meegenomen.