Eduard Hornemann
Geboren:
Eindhoven,
Overleden:
Hamburg,
Bereikte de leeftijd van
12 jaar
Staringstraat 29, Eindhoven
De familie Hornemann, woonachtig op de Staringstraat 29 te Eindhoven, bestond uit vader Flip, moeder Bets en hun zonen Eduard en Alexander. Een normaal Eindhovens gezin zoals zo velen, het enige verschil was dat zij van Joodse afkomst waren. Tot voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog was er ogenschijnlijk niets aan de hand, maar al snel kwamen er geruchten dat de sfeer voor de Joden in Duitsland grimmiger werd. Ze mochten niet meer naar de bioscoop of naar parken en moesten achter in de bus zitten. De geruchten werden steeds heftiger en ook in Nederland veranderde de sfeer snel. In 1942 moest iedereen van Joodse afkomst een gele ster dragen.
Zo ook de familie Hornemann. Kort daarna werden ze uit hun huis gezet, omdat er iemand van de NSB moest gaan wonen. Niet veel later werd Flip naar kamp Vught gedeporteerd. Na veel wikken en wegen ging ook moeder Bets met Edo en Lexje naar kamp Vught. Na 9 maanden kamp Vught, alwaar zij Flip maar één keer gezien hebben, werden zij via kamp Westerbork naar Auschwitz gedeporteerd. Moeder Bets kwam door buiktyfus om het leven en vader Flip moest bij -10 graden op transport. Ook hij kwam te overlijden door de kou en ondervoeding.
Edo en Lexje bleven alleen achter in Auschwitz. Er werd hun een beter verblijf beloofd, een barak waar het warm was en ze kregen iets beter te eten. Ze mochten zelfs weg uit Auschwitz, naar concentratiekamp Neuengamme in de buurt van Hamburg. Edo en Lexje werden daar samen met 18 andere kindjes apart gezet in een barak. Hier werden gruwelijke medische proeven met de kindjes gedaan, ze werden met de dag zieker en zieker. Eindhoven was al een halfjaar bevrijd en vierde feest.
Aan de vooravond van de bevrijding op 20 april 1945 gaf Hitler de opdracht om alle sporen van de gruwelijkheden te wissen. Edo en Lexje moesten samen met de andere 18 kindjes op een vrachtwagen naar een verlaten school in Hamburg. In de school am Bullenhuser-dam zijn de 20 kindjes door ophanging om het leven gebracht en later op een brandstapel verbrand.
Dit is een hele korte versie van de gruwelijke moord op Edo en Lexje en hun 18 lotgenootjes.
Lees het verhaal van Eduard en zijn familie verder op de site van het Hornemanhuis.