Schoontje Braadbaart

Antoinette de Fouw

Schoontje Braadbaart werd geboren in Dordrecht op 8 maart 1868 en overleed in Sobibor op 5 maart 1943. Ze bereikte de leeftijd van 74 jaar.  

Schoontje is een dochter, het zesde kind, van Philip Nathan Braadbaart (Amsterdam, 14 oktober 1819) en Saartje Witsteijn (Dordrecht, 3 juni 1834). Saartje trouwde in 1853 met Philip Nathan, nadat zijn eerste vrouw Johanna Witsteijn was overleden in 1852 en 4 kinderen achterliet. Philip Nathan had als beroep koopman en runde aan Voorstraat 8 een winkeltje in 'gemaakte kleeding', waar het gezin ook woonde. 

Schoontje heeft volgens de archieven tot haar deportatie in haar ouderlijk huis gewoond. Behalve een aantal maanden in 1911 en 1912, toen zij als kantoorbediende tijdelijk in Alphen was gehuisvest. Ze wordt ook gekoppeld aan het adres Voorstraat 213. Dit adres is van haar neef Philip Jacob Braadbaart en zijn gezin. Mogelijk dat ze inwoonde bij haar neef ten tijde van de deportatie. Schoontje is zelf nooit getrouwd geweest, maar maakte deel uit van een grote Dordtse familie Braadbaart, die de oorlog grotendeels niet hebben overleefd. 

Schoontje stond in haar buurt bekend als een excentrieke vrouw. Ze had zwart haar en droeg lange zwarte kleding en leefde teruggetrokken. Rond haar persoon en haar ouderlijk huis vormde zich na de oorlog een mythe, die later werd opgeschreven door Ruben Koman in zijn Groot Dordts Volksverhalenboek (2005). Schoontje zou nog rondspoken in haar huis. In 2004 was er een reunie van nazaten (neven) van Schoontje in het ouderlijk huis, waarvan een reportage werd gemaakt door de lokale omroep.

(bron: Stolpersteine Dordrecht en Joods Monument)

Afbeeldingen:

* Naambordje Schoontje Braadbaart
* officiële plaatsing van de stolpersteine voor Schoontje, 14 juni 2017
* Stolpersteine Schoontje Braadbaart, Voorstraat 8, Dordrecht.
* Ouderlijk huis Schoontje Braadbaart, Voorstraat 8, Dordrecht