Rebecca Vigevino-Sammes

Bordje: Anne Wijmans - tekst: Gerda van't Hoff

In 1943 woonde Rebecca samen met haar man Juda aan de Sparrenweg. Ze zaten allebei in de confectie. Rebecca werkte als naaister en Juda als coupeur. Ze waren nog jong, hadden nog geen kinderen, hadden nog een heel leven voor zich. Maar dat liep anders.

In de eerste oorlogsjaren werden steeds meer maatregelen opgelegd om de joodse bevolking beperkingen op te leggen en hen te isoleren van het normale leven in Amsterdam. In 1943 bereikte de Jodenvervolging in haar hoogtepunt, werden Joden opgepakt en gedeporteerd en waren er drie grote razzia’s in Amsterdam.

Op zondag 20 juni 1943 houdt de Duitse bezetter een grote razzia in Amsterdam. De actie is in het geheim door de nazi's voorbereid. Duitse en Nederlandse politieagenten sluiten de wijken af in Amsterdam-Oost en Amsterdam-Zuid. Hier wonen de meeste Joden in de stad. Deze razzia begon ’s morgen vroeg op half vier en ging door tot de volgende dag. 5.500 Joden zijn opgepakt en afgevoerd naar Kamp Westerbork. Hierna volgde nog een kleine razzia in april en nog een laatste grote in september 1943. 10.000 Joodse Amsterdammers werden dat jaar opgepakt, na 1943  waren er bijna geen Joden meer in de stad.

Ik vermoed dat Rebecca en Juda bij de razzia van 20 juni zijn opgepakt. Zij zijn korte tijd in Kamp Vught geweest, helaas ontbreken de data van aankomst en vertrek op hun kampkaarten. Daarna werden zij overgebracht naar Kamp Westerbork. Daar vandaan zij zij op 20 juli met het 19^e transport met nog 2209 slachtoffers naar Sobibor gedeporteerd, waar zij na aankomst op 23 juli 1943 zijn vermoord.

Dit was het laatste transport van Westerbork naar Sobibor, in minder dan vijf maanden zijn ruim 34.000 Joden uit Nederland naar Sobibor getransporteerd, slechts een enkeling heeft het overleefd. Het huis waarin zij woonden aan de Sparrenweg is na de oorlog afgebroken en vervangen door nieuwbouw.

Bronnen: Joodsmonument.nl; collection.arolsen-archives.org; elburginoorlogstijd.nl; annefrank.org.