Sientje van Beugen-Cohen

Anneke Heugens

Sientje wordt aan het einde van de zomer van 1921 geboren in Dordrecht, in het eerste jaar van het huwelijk van haar ouders, de 32-jarige Hartog Cohen en de twee jaar jongere Marianne Cohen-de Heer. Sientje is vernoemd naar de moeder van haar moeder. Sientjes vader heeft verschillende beroepen gehad: loopknecht, magazijnmeester en kelner. Hij heeft gewoond aan de Voorstraat 154 rood,  Wijngaardstraat 25 rood en Kromhout 133 rood. In 1925 heeft het gezin het hele strandseizoen in Scheveningen gewoond, op de Katwijkstraat 115, om daarna weer terug te gaan naar Dordrecht. Vanaf het adres aan het Kromhout zal Sientje, die inmiddels kinderverzorgster was, tijdens de oorlog trouwen. De bruidegom is kantoorbediende Elias van Beugen, die geboren is in Onstwedde. Het jonge echtpaar gaat wonen op de Varkensmarkt 7, bij de ouders van Elias, Hartog van Beugen en Roosje Monasch.

Op 7 november 1942 worden Sientje met haar man en schoonouders en nog zes anderen, ingerekend en in bewaring gesteld. Ze worden tijdelijk gehuisvest bij de familie Swaab aan de Tugelaweg 13 in Amsterdam. Schoonvader Hartog is dan al ernstig ziek: hij zal 13 juni overlijden.

Ik ben er niet achtergekomen wat er met Sientje, haar man en haar schoonmoeder is gebeurd totdat ze in Kamp Westerbork gevangen zijn gezet. Van daaruit zijn ze op 6 juli 1943 naar Sobibor gedeporteerd, waar ze allen op 9 juli 1943 zijn vermoord.  Sientje was toen 21 jaar.

Bronnen: 

jck.nl; www.stolpersteine-dordrecht.nl

afbeeldingen: www.oorlogsbronnen.nl Sientje met haar vader en moeder; Sientje als bruid met Elias.