Rebecca Tasch

Tonny van der Lee

Rebecca Tasch is geboren als dochter van Jacob Tasch en Clara Tasch-Schrijver. Zij werd in 1939 geboren en werd op 19 augustus 1942 vermoord in Auschwitz. Rebecca was nog maar een peuter van drie jaar oud toen ze van het leven werd beroofd. Zo ontzettend jong. Zij heeft geen enkele kans gehad om vol in het leven te kunnen staan. Als driejarige begin je net de wereld om je heen te ontdekken en begin je al wat te praten. Vooral veel nee zeggen. Zo ontzettend wreed wat haar is overkomen. Hoe kan men zo'n jonge onschuldige van geen kwaad bewuste peuter om het leven brengen?

Op dezelfde dag 19 augustus 1942 zijn samen met Rebecca ook haar moeder Clara 32 jaar oud, haar zusje Roza van een jaar oud, haar broertje Joseph van acht jaar en haar grote zus Sara van negen jaar oud vermoord. Een verschrikkelijk beeld van moeder Clara met wellicht kleine Roza in haar armen, peuter Rebecca aan de hand en broertje en zusje elkaar vasthoudend, terwijl ze van hun jonge levens worden beroofd, houdt me bezig. Zo ontzettend wreed . En waarom......alleen omdat ze van joodse afkomst waren.

Haar vader Jacob was een marktkoopman op de Dappermarkt. Er bestaat een ventersvergunning van hem wat uitgegeven is door de dienst Marktwezen in 1936. Vader Jacob is op 30 september 1942 op 36 jarige leeftijd in Auschwitz vermoord. De familie Tasch woonde op de Wagenaarstr no 20 op de begane grond. Op de etage boven hen woonden haar opa Hartog en haar oma Sara. Daar woonden ook haar oom Izak, oom Abraham en tante Leentje respectievelijk 27, 23, en 18 jaar geworden. 

Ik kan me zo voorstellen dat de kleine Rebecca dol was op haar vader en moeder, opa, oma en haar ooms en tantes. Dat ze lekker heeft gespeeld met haar broertjes en zusjes. 

Ik herdenk Rebecca Tasch, omdat zij in de straat achter mij woonde en ik mij als gepensioneerd leerkracht hart heb voor kinderen. Rebecca was een kind dat zich niet heeft mogen ontwikkelen en nog haar hele jonge leven voor zich had . Een jong leven waaraan een bruut einde is gekomen. Daarom heb ik voor haar een naambordje gemaakt en samen met de naambordjes van haar twee zusjes Roza en Sara en haar Tante Leentje liggen ze al een aantal dagen bij mij op tafel en denk voortdurend aan hen.